ลัทธิอิมเพรสชั่นนิสม์ (Impressionism) (เกิด เมื่อ ค.ศ.1875)
ลัทธินี้ ถือเอาความงามที่ประทับใจเป็นคุณค่า
ศิลปินตั้งใจสร้างสรรค์ผลงานเพียงเพื่อแสดงความรู้สึกทางประสาทที่
ได้รับจากสิ่งต่างๆ
มองใกล้อาจไม่สวยงาม แต่
ถ้ามองไกลก็จะเห็นเป็นรูปร่างสวยงาม
มีการลงสีโดยไม่ต้องอาศัยการร่างก่อนคำนึงถึงเฉพาะเรื่องของแสงสี
ต้องอาศัยแสงและเวลา เช่น เช้า กลางวัน
เย็น ศิลปินที่มีชื่อเสียง เช่น โมเนท์ (Monot) (ค.ศ.1840 - 1926)
เขาชอบวาดภาพสิ่งๆหนึ่งซ้ำหลายๆหน บรรยากาศและเวลาแตกต่างกัน เช่น
ภาพวัดคาเทคราลรูอังที่มีเวลาต่างกัน เช้า
กลางวัน เย็น ภาพสระน้ำที่เต็มไปด้วยดอกบัว
(LOTUS NYMPHCAS) ศิลปินอีกคน คือ เซอร์ราท(Soret) (ค.ศ.1849 - 1891)
เขามักวาดภาพโดยใช่พู่กันแต้มสีน้ำมันลงไปเป็นจุดๆ เป็นระยะ
เมื่อเวลาดูจะเห็นว่าสีสันต่างๆเกิดการผสมด้วยตาของตนเอง จนมีการเรียกว่า จุดมหัศจรรย์ของเซอร์ราท ภาพที่มีชื่อเสียง คือ สวนสาธารณะ
Woman in a Garden
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น