ลัทธิโฟวิสต์ (Fourism)

 ลัทธิโฟวิสต์ (Fourism)

ลัทธินี้ ศิลปินมีการสร้างผลงานที่แสดงถึงความป่าเถื่อน ความรุนแรงของสังคมมนุษย์ คนอยู่ในสภาวะเก็บกด เลือกเอาสัตว์มาเป็นเรื่องราวในการเขียนรูป แสดงความรู้สึกของคนที่มีต่อสัตว์ มีความเอ็นดู สงสารสัตว์

The Joy of Life

ลัทธิฟิวเจอร์ริสม์ (Futurism)

ลัทธิฟิวเจอร์ริสม์ (Futurism)

ลัทธิ นี้มีความเชื่อว่า ชีวิตปัจจุบันเกี่ยวข้องกับความเร็ว เครื่องจักร เครื่อง ทุ่นแรงต่างๆ ศิลปินมักมีการวาดภาพที่แสดงความเร็วของคนหรือสัตว์  เครื่องจักร โดยพยายามเน้นความหมายของอนาคต

"Horse and Rider or Red Rider (Il cavaliere rosso)"

ลัทธิ เซอร์เรียลลิสม์ (Surrealism)

 ลัทธิ เซอร์เรียลลิสม์ (Surrealism) 

ลัทธินี้มีความเชื่อว่า ความจริงของมนุษย์ไมได้เกิดที่การรับรู้เพียง อย่างเดียว คุณค่าอยู่ที่ความหวัง ความฝัน  ความต้องการที่ไม่สามารถมองเห็นได้เพราะถูกสังคมบังคับ มีความรู้สึกเก็บกด  ศิลปินจึงมักวาดภาพตามความฝัน จินตนาการของตน ศิลปินที่มีชื่อเสียง เช่น  อังเดร เบรตอง(Andre  Breton)

Ubu Imperator

ลัทธิเอ๊กซ์เพรสชั่นนิสม์ (Expressionism)

ลัทธิเอ๊กซ์เพรสชั่นนิสม์ (Expressionism) (เกิดราว ค.ศ. 1920)

ศิลปินมีการสร้างสรรค์ผลงานที่แสดงความรู้สึกต่างๆและความประทับใจในธรรมชาติลงฉับพลัน ทั้งความรู้สึกรุนแรง บ้าระห่ำ เกลียดชัง ทารุณ ความเจ็บปวด ทางร่างกาย ทรมาน น่าเกลียดน่ากลัว เป็นการมองโลกในแง่ร้าย มีความเชื่อมั่น แสงสี การรับรู้โลกภายนอก ตอบสนองด้วยความรู้สึกของตนเอง ศิลปินที่มีชื่อเสียง เช่น รูโอล  (Rioalt)  โดคอซกา (Kokoschka)  เดียโก ริ เวรา (Diego Rivera)และ บลูม (Blume)

The Scream

ลัทธิแอสแตรค (Astract)

  ลัทธิแอสแตรค (Astract) 

มาจาก แอบสแตรค  ที่หมายถึง นามธรรม  ศิลปินมีการสร้างสรรค์ผลงานโดยการคำนึงถึงเส้นและสีเท่านั้น มีลวดลายคล้ายลายผ้า  ลายพรม หรือ ลายกระเบื้องปูพื้น  ศิลปินที่มีชื่อเสียง เช่น  คองดินสกี(Kandinsky)   มองดีออง (Mondrian)   และ  วิลอง (Villon)

Murnau with Church

ลัทธิคิวบิสม์ (Cubism)

ลัทธิคิวบิสม์ (Cubism)

ลัทธิ นี้ ศิลปินต้องการแสดงถึงความยุ่งเหยิง ภาพส่วนใหญ่มีรูปทรงเรขาคณิต และ มักเป็นทรงสี่เหลี่ยมลูกบาศก์ ศิลปินที่มีชื่อเสียงที่สุด คือ ปิกาสโซ (Picasso) เขาเกิดที่สเปน แต่ย้ายมาอยู่ฝรั่งเศสในภายหลัง เขาชอบวาดภาพแบบเซซานและโล เทรค นิยมใช้สีชมพูและสีฟ้าเป็นหลัก ต่อมาเขาเริ่มมีผลงานที่เป็นแนวคิว บิสม์เด่นชัดมากขึ้น เริ่มวาดภาพคน ชายหรือหญิงที่ตัวใหญ่ๆ มีเรือนร่างผิดปกติ มีรูปทรงแบบเรขาคณิต มีตา จมูก ปาก สลับที่กัน  ปิกาสโซได้รับการยกย่องว่าเป็นศิลปินที่ยิ่งใหญ่ และเป็นผู้ บุกเบิกแนวศิลปะสมัยใหม่ได้อย่างยอดเยี่ยม

ภาพผู้หญิงร้องไห้

ลัทธิโพสต์ อิมเพรสชั่นนิสต์(Post Impressionism)

ลัทธิโพสต์ อิมเพรสชั่นนิสต์(Post Impressionism) (เกิดราวตอนปลายศตวรรษที่ 19) 

เป็นลัทธิที่เป็นการนำเสนอผลงานศิลปะแบบสมัย ใหม่   มีศิลปินที่สำคัญคือ โกแกง(Cauguin)   แวนโก๊ะ หรือ ฟาน ก๊อก(Van Gogh) และ เซซาน (Cezannc)ในที่นี้ขอกล่าวถึงแวนโก๊ะเพียงคนเดียว เพราะเขาเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงอย่างมาก ผลงานของเขาได้รับการยกย่องว่า งดงามที่สุดจนไม่มีจิตรกรท่านใดเทียบเคียงได้  แวนโก๊ะเกิดในฮอลันดา  เขาเป็นคนชอบวาดภาพ  ภายหลังย้ายมาอยู่ที่ฝรั่งเศส  เขาเอาแต่เขียนภาพ  ไม่สนใจตัวเองหรือสิ่งใดเลย แม้กระทั่งสุขภาพของตนเอง  เขาจึงมีสติวิปลาสถึงขนาดเคยตัดหูตนเอง เคยเอาเลือดของคนเองมาวาดรูป ในปี 1890 เขามีสติฟั่นเฟือนมากขึ้น จึงฆ่าตัวตาย รูปแบบการสร้างสรรค์ผลงานของเขามีการลงสีเป็นลายหนาๆ  สี สดฉูดฉาด  ภาพพื้นหลังมีลายหมุนเวียน และมีการแต้มจุด  ผลงานที่มีชื่อเสียงของเขามีมากมาย  เช่น  ภาพชาวบ้านฮอลันดา  ภาพตัวเขาเอง  ภาพท้องฟ้ากลางคืนที่มีดาวระยิบระยับ

Daubigny's Garden